AyRıLdIğIn ZaMaN...

tam göğsünün ortasında bir yerin acıyacak evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu farkedeceksin sokağa fırlayacaksın sokaklarda dar gelecek... tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi ne denizn mavisi açacak içini nede pırıl pırıl gökyüzü kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek,bir yandanda kaybolacak kadar küçüleceksin birileri sana bişeyler anlatacak durmadan "önemli olan sağlık" "yaşamak güzel" "boşver,her şey unutulur" sen hiç birini duymayacaksın göz yaşlarından etrafı göremez hale geleceksin benden ölmemi isteyecek kadar nefret edip, az sonrada kollarımda ölmek isteyecek kadar çok seveceksin hep benden bahsetmek isteyeceksin ölüme çare bulundu,yarın kıyamet kopacakmış deseler kafanı çevirip ne dedin diye sormayacaksın yanlız kalmak isteyeceksin geçmişi düşüneceksin dakika dakika ama kötüleri atlayarak benmle geçtiğimiz yerlerden geçmek istiyceksin gittiğimiz yerlere gideceksin bu sana hiç iyi gelmiycek ama bile bile yapacaksın her kezi bana benzetip kimseyi benm yerime koyamayacaksın bütün şarkılar sana yazılmış gibi gelecek boğazın düğümlenecek dinleyemeyeceksin belki çivi çiviyi söker deyip can havliyle önüne çıkana sarılmak istiyeceksin ama nafile düşüncesi bile tahammül edilemez gelecek yaşadığın şehri terketmek isteyeceksin benmle hiçbir anının olmadığı bi yere gidip yerleşmek.. ama bir umut benmle bir gün bir yerlerde karşılaşma umudu.... bu umut seni gitmekten alı koyacak gel gitler içinde yaşayacaksın tabi buna YAŞAMAK denirse