İlk aşkım!...


İlk aşkım!...

Bir çok kimse için sihirli bir sözcük. Sihirli olduğu kadar da hüzünlü. Henüz aşk nedir bilmeyenlerin, kalbi aşkla çarpmayanların, ayrılık acısını tatmayanların tadamadığı sihirli sözcüğü...
Aşkla tanışan, kalbi küt küt atan, sonra da ayrılık gözyaşlarını döken herkesin bir ilk aşkı vardır. Kimimiz onu acı hatıralarla anarken, kimimiz de onu, hiç kimsenin ulaşamayacağı bir yerde özenle saklarız.
İlk aşklar vardır hepimizin hayatında yüreğimizin ilk pırpır edişi , daha çocuk yaşlarda kalp krizini yaşadığını hissetmek , onu görebilmek için sabah altılarda uyanıp servise binişini seyretmek , bazen ıslak yağmurun altında koşmak delicesine o hangemede haykırmak seviyorummmm diye , göz rengini bahane edip gözlerinin içine bakmak saatlerce ve bir ömür onu yanında istemek nasıl ve nerede olacağını hiç düşünmeden....





 


İLK AŞKLAR UNUTULMAZ

Sevdiğini görünce titrer elleri insanın,kalbi bir başka atar onun yanında olduğunda. Bir telaş kaplar yüreğini. Elele tutşup, gözlerinin içine baktığında sevda ateşi birleşiverir gözlerindeki alevle. Yaz kış demeden beklerler birbirlerini köşe başlarında, konuşurlar telefonda saatlerce.Hiç bitmeyecek sanırlar bu rüya,fakat zama geçip te çıkınca ufak tartışmalar,büyütülüp olaylar açılır aralar.
Hiç gitmeyecek sandığın sevgili bırakıp gider seni. Belki o da istemiyordur bu ayrılığı ama mecburdur. Çünkü gururu veya kalbi kırılmıştır.Ya da seni sebepsiz bırakıp gittiğine göre ne sana ne de sevgine layık. Tek çare onu unutmaktır. Ama gönül söz dinlemez. Yine onun için çarpar kalbin,gözlein onu görmek ister,tenin onunla birleşmeyi arzular. Fakat sadece ondan kalan anılar,mektuplar ve birkaç resim vardır elinde. Onlarla yetinmeye çalışırsın.
Bazen öfke ile basarsın küfürü,lanetler yağdırır,unutacağına and içersin. Başkasını sevebileceine inanırsın. Karşına çıkan ilk kişi ile başlarsın konuşmaya,tek amacın onu unutmaktır.
Birgün karşılaşırsın yolda ve anlarsın hala sevdiğini. Kandırmışsındır kendini ve başkalarını. Çünkü diğerlerine verebilecek hiçbir şeyin yoktur. Çünkü senin olan sadece yarım kalan aşkın,yüreğini ısıtan sevgi ve gözlerinde birleşen sevda ateşidir. Bunlar da bir zamanlar senin olan ilk aşkına aittir ve sonsuza dek öyle kalmalıdır. Gün gelir unutursun onunla ilgili herşeyi değil herşeyi hatırlamak,adını anmaktan bile yorulursun. Kalbin artık yorulmuş onu sevmekten,gözlerin bıkmıştır ardından ağlamaya,lanet edersin artık olanlara.
Onunla karşılaştığın zaman yüzünde sevgi gülücükleri değil ufak bie tebessüm yeşerir. Yanına gitmek için can atmaz olursun artık.Yanyana geçerken boynunu eğer,usulca selam verirsin. Hepsi o kadar... İçinde herşeyi yitirdiğine inanırsın.
Şimdi tek dileğin sevmek ve sevilmektir. Bugün bununla yarın öbürü ile gezer tozarsın. Kahkahalar atar ve mutlu olduğunu sanırsın. Ama moralin bozulduğunda veya birine ihtiyacın olduğunda onlardan birini istemezsin yanında. Çünkü neler düşünsen de neler yapsanda kalbinde yatan biri vardır. Ne kadar herşeyi unutmaya çalışsanda aslında senin için tek kişi odur..
Yalnız kalıp sakince dinleyince başını,görürsün doğruları ve dalarsın yine hatıralara. Onu düşünürsün,birkaç gün önce yaptıkların gelir aklına `Keşke söyleseydim hala onu sevdiğimi` dersin. Belki o da seni seviyorum der diye umutlanırsın.
Çünkü o da yalnız ve avare avare dolaşır sokaklarda. Üzülüp ağladığını düşünürsün. Senin unuttuğun şey aslında onu unutamayacağındır...




11.11.2008 05:48

Yorumlar